Μόνη λες…

Κι εγώ σου λέω όχι.
Αυτό που δεν κατάλαβες και τώρα κλείνει το λαιμό σου, είναι ότι,
ότι έχει φυτρώσει, ανθίσει και καρπίσει στο κεφάλι σου,
έχει μοναχική γεύση και ανάμνηση γιατί το έσπειρες εσύ.
Μάθε να το αγαπάς μοναχικά και να συνεχίσεις να το φροντίζεις όπως ο μικρός πρίγκιπας το τριαντάφυλλο του…με κίνητρο μόνο την αγάπη και όχι την υστεροφημία και την «δικαίωση»..

Να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό αν υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε σέβονται ακριβώς για αυτό που νομίζεις ότι είσαι.
Που ακούνε την κοσμοθεωρία σου και δεν μειδιούν. .
Και σ’αγαπούν όχι για τις μεγάλες ιδέες σου αλλά γιατί απλά τα μαλλιά σου έχουν το χρώμα του σταριού και τα μάτια σου λάμπουν τις νύχτες χωρίς φεγγάρι..
Έφη